ابزار نظر سنجی

﴿ سورة الشمس - سورة ٩١ -   تعداد آیات ١٥ ﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا (١) وَالْقَمَرِ إِذَا تَلاهَا (٢) وَالنَّهَارِ إِذَا جَلاهَا (٣)وَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَاهَا (٤) وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا (٥) وَالأرْضِ وَمَا طَحَاهَا (٦) وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا (٧) فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا (٨) قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکَّاهَا (٩) وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا (١٠) کَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا (١١) إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَاهَا (١٢) فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْیَاهَا (١٣)فَکَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَیْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاهَا (١٤) وَلا یَخَافُ عُقْبَاهَا (١٥)  

به خورشيد و گسترش نور آن سوگند، (1) و به ماه هنگامى كه بعد از آن درآيد، (2) و به روز هنگامى كه صفحه زمين را روشن سازد، (3) و به شب آن هنگام كه زمين را بپوشاند، (4) و قسم به آسمان و كسى كه آسمان را بنا كرده، (5) و به زمين و كسى كه آن را گسترانيده، (6) و قسم به جان آدمى و آن كس كه آن را (آفريده و) منظم ساخته، (7) سپس فجور و تقوا (شر و خيرش) را به او الهام كرده است، (8) كه هر كس نفس خود را پاك و تزكيه كرده، رستگار شده (9) و آن كس كه نفس خويش را با معصيت و گناه آلوده ساخته، نوميد و محروم گشته است! (10) قوم «ثمود» بر اثر طغيان، (پيامبرشان را) تكذيب كردند، (11) آنگاه كه شقى‏ترين آنها بپاخاست، (12) و فرستاده الهى ( صالح) به آنان گفت: «ناقه خدا (همان شترى كه معجزه الهى بود)را با آبشخورش واگذاريد (و مزاحم آن نشويد)!» (13) ولى آنها او را تكذيب و ناقه را پى كردند (و به هلاكت رساندند); از اين رو پروردگارشان آنها (و سرزمينشان) را بخاطر گناهانشان در هم كوبيد و با خاك يكسان و صاف كرد! (14) و او هرگز از فرجام اين كار (مجازات ستمگران) بيم ندارد! (15)

فایل صوتی

منابع:

http://portal.anhar.ir

 http://qurani.rzb.ir

http://www.eteghadat.com

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: